کد خبر : ۲۲۲۵۱۷ تاریخ خبر: ۱۳۹۶/۰۵/۲۶ ساعت ۱۱:۳۹
دکتر فریدون امیدی
پنجره تعامل شهرها را نشکنید!
نجره شکسته؛ برخی پدیده های ظاهرا کوچک، محتوای پیام شان خیلی بزرگ است. مثلا وجود یک "پنجره شکسته"، در خانه شما، پیامی است به ببیننده که اینجا اوضاع خیلی هم خوب نیست.
تئوری پنجره شکسته می گوید: فرض کنید تعداد اندکی از پنجره های یک ساختمان شکسته باشد، اگر این پنجره ها برای مدت طولانی درست نشوند، خرابکاران میل بیشتری برای شکستن سایر پنجره ها پیدا می کنند و تعداد بیشتری از آنها را می شکنند. اگر این وضع ادامه پیدا کند، پس از مدتی ساختمان کاملا متروکه خواهد شد و به تصرف خرابکاران در خواهد آمد. طبق این تئوری هر آشفتگی که ایجاد می شود باید در سریع ترین زمان به حالت اول بازگردد تا هم انرژی کمتری صرف تغییر دادن آن شود و هم اینکه انگیزه ها برای تکرار و ایجاد مجدد آن مورد آشفته و زیانبار به حداقل برسد.
در امور اجتماعی این تئوری کاربرد وسیعی دارد. وقتی مشکلی در جامعه هست، مثلا به جای اینکه وقت زیادی صرف عارضه یابی کنیم می توانیم چند پنجره کوچک که شکسته را تعمیر کنیم. مثلا اگر پنجره تعاملات اجتماعی شکسته، باید گفتگو کنیم و تعارضات را کاهش دهیم.
در سطح سازمانی و اجتماعی نظارت های قانونی باید به طور مناسب و کافی باشند و برای جلوگیری از ایجاد فرهنگ شکستن ها( شکستن رابطه ها، شکستن حرمت ها، شکستن آبروها، شکستن شخصیت ها، شکستن انسجام ها، شکستن همبستگی ها و....)، آنها را تعمیر و باز سازی کنیم، نگذاریم قبح شکستن ها روز به روز بیشتر شود. یکدیگر را بشکنیم یک ملت می شکند، شهر ها را بشکنیم یک کشور می شکند، به سادگی شکستن ها را باب نکنیم. به امید و آرزوهای مردم سنگ نزنیم، و سرانجام اینکه پنجره اعتماد و اعتبار یکدیگر را نشکنیم.